Oğuzlama * Mehmet Aydın

[Oyhan Hasan Bıldırki]

At sırtında büyümüştü ataların
Sen bozkırlarda ıssız ovalarda unutuldun
Tarlan yeşersin diye nasırlı ellerini
Tutup umarsızca gökyüzüne açardın
Azgın savaşlar kıtlıklar çaldı kapını
Çok acılara sevinçlere yoldaş oldun
Ak günler kara günler gördün çağlar boyu
Öyleyken hep zincirsiz sözcüklere şapka çıkardın

Kanla yoğruludur toprağı yurdunun
Anakaralara taştın taştın çekildin
Türk mavisi oldun tutuştun gönüllerde
Yerin değerin olmadı beyler katında
Bağrını siper ettin kudurgun saldırılara
Gömüt oldu düşmana direndiğin her sınır
Destanın söylendi güneşin yıldızların altında

Evlerin obaların üst üste çok yağmalandı
Ayrandır katığı hâlâ azığının
Kan yürüdü yavaştan yavaştan yeni soluklara
Boy atıyor yiğit oğulların
Şarkılarla türkülerle
Yekinir yurdunun yaşlı yüreği yekinir
Vuruyor umudun ışığı doruklara
Kırdın ağıtlı tellerini sazının.

Mehmet Aydın