Isık Göl Ezgileri * Asker Karıbayev

Ceek appak, köl da appak, baarý appak,
Cürdük biz kumduu ceekti köpkö taptap.
Ayluu tün, nur camýngan köldün körkün,
Cürsöm ee, cürögümö tereñ saktap.

Sahil akpak, göl de akpak, her şey akpak,
Yürüdük biz kumlu sahilde uzun süre dolanarak.
Aylı gece, nur örtünmüş gölün ihtişamını,
Yaşasam keşke, yüreğimde derinlere saklayarak.

Sahil akpak, ayak altında kar kütürder,
Göl dans eder, dalgaları rüzgârla oynayarak.
O gece uzun vakit birlikte olduk,
ıhtişamlı gömgök gölün sahilinde dolanarak.

Kütürder akpak karı ayağımın altındaki,
Biz dolaştık akpak nurdan giysi giyip.
Ümütler akpak nurla karışarak,
Hayaller dalgalar dokunup kaçarak.

Sahil akpak, aylı gecede göl de akpak,
Geliyorum şiir ucunu bir bir saplayarak.
Aylı gece, nur örtünmüş gölün ihtişamını,
Saklayabilir miyim acaba uzun süre saklayarak.

***

Dostum sen, aysız gecede görmüşmüydün,
Gölün ihtişamını, çalkalanmakta olan karanlık...
Rüzgâr da yok, hışırdayarak vuran dalga da yok,
Dolaşırsın yıldızları rehber yaparak.

Gökte de gölde de dolu yıldız,
Dalgalanıp hayâline gark olursun.
Sonsuz bir boşlukta gezer gibi,
Kendin bu hayatta alp olursun.

Dostum sen, aysız gecede görmüşmüydün,
Gölün ihtişamını, çalkalanmakta olan karanlık...
Rüzgâr da yok, hışırdayarak vuran dalga da yok,
Dolaşırsın yıldızları rehber yaparak.

***

Ak buzlu Ala Dağ'ı uyandırarak,
Doğudan atarken yaz tanı.
Tan vakti ak incisini oynatarak,
Isık Göl'ü seyre daldı tan atarkenki ihtişam.

Güneş ışıkları değer değmez nurlanarak,
Bir acayip gölün üstü, aynası.
Bazen akpak dalgaları hırçınlaşarak,
Azametine yetmez olur sözün gücü...

***

Ak köpük saçarak gölün dalgası,
Ta derinden kumunu dağıtıp atarak.
Tutayım desem yine elim bomboş,
Kalırım fakat gizem dolu bir sır tutarak.

Fakat sen kendini üzme, sıkılma
Gidemezsin benim sözümü dinle.
Hayatın senin bekitildi güzellikte,
Alp Ala Dağ sarıp sarmalar seni...

***

Alıkul'um fikirler yüzüp derinden,
Ak sezimini sana vermiş meğerse.
Şairler gibi düşünceye gömülmüşüm ben,
Kaplasa da beni boş kaygı bazen.

Şairlerin yüreği de senin gibi,
Bazen dalgalanıp bazen sükunet bulur.
Dalgalarından çokça ver şiir ekleyip,
Dalgalanmayacaksan dursana birazcık...

***

Önümde kum, karşımda güneş ışığı,
Huzurun beşiğinde salladı.
Alp seziminin gücünden öte güç var mı,
Kendine çekse gölün altın incisi.

Ben o an hem duruldum, hem de gevşedim,
Eriyerek civa gibi tüm bedenim.
Boş kalan bir kayık misali sallandım,
Göğsüme sığmaz oldu kut denilen...

***

Yağmur senin ak yüzünü okşayarak,
Ak inciler parlar senin tüm bedeninde.
Bahar yağmuru gıdıklar seni,
Eğlenceni derinlere taşır gibi.

Rüzgârsız yağmur düşse sağanak,
Sen de ben de huzura kavuşuruz.
Kara bulut başka yere göçer diyerek,
Ben gökyüzüne şüpheyle baktım.

***

Bu gölün sabahını söyle, gecesini söyle,
Bedenine huzur veren farklı bir şey.
Otlaktan dönen ineklerini gözleyip,
Çocukları beklemekte olan alaca karanlık...

Türlü resimler çizip ak bulutlar,
Oraya buraya hareket eder kümelenerek.
Geceyle birlikte gider göçmen kuşlar,
Gölün arzusuyla gideceği yer göl sahili...

Asker Karıbayev
Kırgızistan