Şimdi Yanımda Sen Sarsın * Oyhan Hasan Bıldırki

Ey sağ gözüm! Yine neden seğiriyorsun şimdi?
Yoksa sevdiğimden mektup mu var?
Gözleri dolunayın ikizi olanımdan?

Gene İzmir yolu ve sayısız papatya,
Bu defa seninleyim...
Gözlerimde gözlerin!
Ey İzmir! Duy beni, duy beni şimdi:
Bana lazım değil yosma körfezin,
Ben ceylanımın gözlerindeyim.

Doludizgin hayâllerimin atlıları
Sevda ülkemizin kapılarında
İnadına seni soruyor.

Sonra sayısız yağmur damlaları,
Durmaksızın elimde yüzümde
Yasaksız geziniyor.
Besbelli bendeki sende;
Gözlerini arıyor.

O tünel başladı yine,
İnan hiç korkmuyorum.
Şimdi yanımda sen varsın;
Kokundan biliyorum.

Karşıyaka Vapuru'na binemedim
Yine yağmurdan...
Vazgeçer miyim hiç;
- “Üzülme bir gün bu da olur!”
Diyen umudumdan...

Anılarımızın üstünü örtmeli diyorum,
Oldukça koyu bir sis perdesi.
Efsaneden gerçeğe dönsün diye
Melek ve Şehzade'nin hikâyesi.
Bayrak bayrak dalgalansın diye
Kollarını açmış Kadife Kalesi;
Gönül tahtımın ecesini bekliyor.
Ama nedendir bilemem takvimde günler,
Tek tek eksiliyor.
Acelemin ateşi alevlere dönmüş,
Kulaklarımda sesin:
“Yanacak yerlerden geçmeyesin!”

Oh, olsun! İşte şimdi yağmur oldum yağıyorum,
Fırsat ipinin ucu elimde;
Defalarca yanaklarından öpüyorum.
Çimdikle beni haydi,
“Rüyâda değilsin!” diye.

Görülmüyor şimdi güneşin
Kim bilir hangi bulutun ardına gizlenmiş?
Sana yangın Şehzade'n,
Muradına ersin diye cilvelenmiş.

Elveda İzmir şehri,
Gözlerimde sevdiğimin gözleri.
Yolumun üstünde yine;
Sayısız papatya çiçekleri.

Şimdi
Suya düşen bir taşın çıkardığı halkalar,
Nasıl genişlerse öyle;
Sana olan sevdam da büyür dalga dalga...
Bir uzak iklimdesin diyemem sana,
Coğrafya mı kaldı tükenmedik?
Şimdi bendesin!
7 Mart 2006

Oyhan Hasan Bıldırki