Şehzade'n Kuyuda Değil Şimdi * Oyhan Hasan Bıldırki

Orta Mahalle’de kiracısı olduğum bir odada buluşurduk
Şimdi aramızda mor dağlar, delişmen okyanuslar…
Oysa bir tanem, sevdiceğim;
En uzaklar bile bir kahve içimi.
Orta Mahalle’de kiracısı olduğum bir odada buluşurduk;
İple çekerdik gelecek çarşambaları.
Gözlerimizde gökkuşağının yedi rengi,
Kekik kokulu saçlarında saklanırdı baharlar…

Orta Mahalle’de kiracısı olduğum bir odada buluşurduk;
Gözlerine dalar, erirdim.
Konuşup söylemesem de
Sımsıcak yüreğimle seni severdim…
Gözlerimizde gökkuşağının yedi rengi,
Sevinirdim.

Orta Mahalle’de kiracısı olduğum bir odada buluşurduk,
Şimdi aramızda mor dağlar, delişmen okyanuslar…
Bir kahve içimi kadar uzaktayım sana,
Dilimde en güzel şiirlerim;
Türkü türkü esmekteyim,
Yalnız sana, yalnız sana…

Orta Mahalle’de kiracısı olduğum bir odada buluşurduk,
Nefesin nefesimde olurdu, saçların bahar kokardı.
Zaman geçse de anlamazdık
Birbirimize doyamaz, ayrılamazdık…

Orta Mahalle’de kiracısı olduğum bir odada buluşurduk,
Sevdalı gönüllerimiz coşardı.
Bin bir renkli kelebekler bile
Sanki bizim için uçardı.

Orta Mahalle’de kiracısı olduğum bir odada buluştuk yine,
Herhangi bir ağustosun son haftasında.
Çıldırsam mı, ölsem mi? Kararsızdım!
Gözlerin gözlerimde değildi bu defa,
“Ayrılmalıyız!” dediğinde,
Öfke denizleri yıktı, yaktı yüreğimi…
“Acaba? Acaba?” diye düşünürken;
Bırakıverdin ellerimi…
Gözlerimde hüzün çiçekleri açtı.

Meyhane kapılarına düşmedim bu defa
Dokunsalar, gözyaşına dönüp eriyecektim.
Çıldırsam mı, ölsem mi? Karasızdım…
Kırık aynalardan aldım hıncımı;
İnan her parçasında yine sen vardın.

Orta Mahalle’de kiracısı olduğum bir odada buluşurduk,
Şiir gibi zamanlara tutunurduk birlikte.
Kafdağı nedir bilmezdik? Ayrılıklara dudak bükerdik,
Nerden esmişti bu deli rüzgâr;
“Ayrılmalıyız!” dediğinde…
Meleğin gözlerinde dinmez gözyaşları,
Şehzade karanlık kuyularda.

Orta Mahalle’de kiracısı olduğum bir odada buluşurduk,
Yüreklerimiz sımsıcak…
Oysa soba nedir bilmezdi bu oda;
Buz kesen kış günlerinde bile;
Nefes nefese ısınırdık…

Ne o? Daldın yine bir tanem, daldın yine;
“Hangi mevsimdeyiz?” diye…
Şehzade’n kuyuda değil şimdi;
Gözlerinde!

Orta Mahalle’de kiracısı olduğum bir odada buluşurduk,
Zamanların en güzelinde tutunurduk.
Gözlerimizde gökkuşaklarının yedi rengi…
Dilimizde tek dizelik bir şarkı:
“İlk aşklar unutulmuyor!”

Rüyâ değil, gerçek şimdi, denizdeyiz, yüzüyoruz:
Üstümüzde lekesiz, masmavi gökyüzü.
27 Haziran 2006

Oyhan Hasan Bıldırki